Notos Voice Η φωνή των Νοτίων
Πολλοί είναι οι κύριοι υποψήφιοι που θέλουν να… “ανθίσει” ο Δήμος Αλίμου στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Κάποιοι δοκιμάστηκαν, αλλά επιζητούν την δεύτερη ευκαιρία. Άλλοι έρχονται σήμερα με όραμα να… σώσουν τον Δήμο και άλλοι κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση για μια νέα αρχή.
Σήμερα, λοιπόν, λίγους μήνες πριν τις εκλογές του Μαΐου αναρωτιέμαι “που θα πάει άραγε το καράβι του Δήμου μας”, μιας και όπως φαίνεται στις δημοτικές εκλογές υπάρχει μόνο το Δημαρχείο και κανένας άλλος στόχος!
Η αυτοδιοίκηση δεν είναι παραπαίδι της πολιτικής. Είναι μεράκι, είναι ένας ξεχωριστός τρόπος σκέψης και προσωπικής αντίληψης για τα κοινά και τη δημοκρατία. Και προπαντός είναι λαϊκός θεσμός που προϋποθέτει ενεργούς και υπεύθυνους πολίτες, με συμμετοχή και δράση. Σε διαφορετική περίπτωση δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα να αλλάξει.
Οι δήμαρχοι, επιπλέον και οι περιφερειάρχες, φυσικά, δεν είναι «μόνο για να μαζεύουν τα σκουπίδια», όπως λένε στους καφενέδες. Μπορούν και οφείλουν να έχουν άποψη για τα γενικότερα πολιτικά ζητήματα, διότι η δουλειά τους – δηλαδή η διαχείριση των τοπικών υποθέσεων – επηρεάζεται σημαντικά από τις πολιτικές εξελίξεις.
Αρκεί να μην ξεχνούν ότι τα τοπικά προβλήματα (που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να δουν και αδυνατούν να χειριστούν οι της κεντρικής πολιτικής σκηνής) πρέπει να ιεραρχούνται πρώτα.
Έτσι το διακύβευμα αυτών των δημοτικών εκλογών είναι μεγάλο και αφορά στην ίδια τη ζωή μας μέσα σε έναν δήμο που σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Το έργο των πολιτών στις επόμενες δημοτικές εκλογές θα είναι πολύ δύσκολο και η απόφαση στην κάλπη, ενδεχομένως, να είναι πολύ πιο σημαντική από κάθε άλλη φορά.
Κινδυνεύουν με την ψήφο τους να νομιμοποιήσουν συμπεριφορές πρωτόγνωρες για την τοπική κοινωνία, που μπορεί να φτάσουν και στα όρια της νομιμότητας. Μπορεί να ενισχύσουν συμφέροντα εν αγνοία τους και να στερήσουν τη δυνατότητα να διοικηθεί ο δήμος τους με διαφάνεια, με σύνεση, με συγκεκριμένο πρόγραμμα. Κινδυνεύουν να αποφασίσουν να μη γίνει κανένα σοβαρό έργο και να μη λαμβάνονται αποφάσεις για σοβαρότατα ζητήματα της καθημερινότητάς τους και για τη λειτουργία του δήμου τους. Να χαθούν τέσσερα χρόνια για τον τόπο τους και για τους ίδιους, με μια ιδιότυπη ακυβερνησία.
Όλοι λοιπόν οι σκεπτόμενοι άνθρωποι, οι διανοούμενοι, οι νέοι επιστήμονες, εκείνοι που δεν προσδοκούν προνομιακές σχέσεις ιδιοτέλειας, εκείνοι που έχουν ή θέλουν να αποκτήσουν υγιή επαγγελματική δραστηριότητα, εκείνοι που αποτελούν τα ασθενέστερα τμήματα του λαού μας, που αναζητούν χειρολαβή ελπίδας και ασφάλειας, εκείνοι που διαθέτουν το μορφωτικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο και νοιώθουν την ανάγκη της προσαρμογής της πόλη μας στις σύγχρονες εξελίξεις, οφείλουν να προσέλθουν στις κάλπες με ωριμότητα και υπευθυνότητα.
Η πόλη του Αλίμου είναι αυτή που κατοικούμε, που ζούμε που την περπατάμε κάθε μέρα. Σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι. Αν δεν μας αρέσει, δύο τρόποι υπάρχουν για να την αλλάξουμε. Ο πρώτος είναι εύκολος και είναι αυτός που φαίνεται ότι ακολουθούν όσοι στηρίζουν και σιγοντάρουν την πλειοψηφία των δημοτικών αρχών όλα αυτά τα χρόνια: Λένε «δε βαριέσαι», τη δέχονται όπως είναι και κάνουν πως δεν βλέπουν τα κακώς κείμενα. Και ο χορός καλά κρατεί, αρκεί να βολευόμαστε…
Ο δεύτερος είναι δύσκολος και απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση, γνώση και προσπάθεια: Να ψάχνεις το ποιο και το γιατί μέσα στην πόλη αξίζει να ασχοληθείς και να το στηρίξεις ή να το αλλάξεις. Να συλλογικοποιείσαι, να καταθέτεις προτάσεις, να προσπαθείς να τις γνωστοποιείς, να συγκρούεσαι και να επιμένεις μέχρι να ωριμάσει η υλοποίηση τους.
Για πολλούς από μας δεν είναι αυτός ο Άλιμος που ονειρευόμαστε! Το ζήτημα, οπότε, είναι να τον αλλάξουμε! Και δεν θα τον αλλάξουν τα πρόσωπα του κομματικού συστήματος που νομίζουν ότι δικαιούνται θέση στην αυτοδιοίκηση, ούτε τα πρόσωπα που έχουν τον ρόλο να εντείνουν τους ανταγωνισμούς και τους αδιέξοδους παραγοντισμούς.
Ο Δήμος Αλίμου όπως και κάθε Δήμος χρειάζεται ανθρώπους με όρεξη και μεράκι που θα δουλέψουν τόσο για την ποιότητα ζωής των νέων όσο και των ανθρώπων την τρίτης ηλικίας. Η επιλογή είναι δική μας! Το τί θα ψηφίσει ο καθένας είναι ατομικό δικαίωμα, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και κοινωνική υποχρέωση να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Και τέλος ας έχουμε όλοι κατά νου την άποψη που εξέφρασε ο κ. Α. Παπαδόπουλος, ο θεμελιωτής του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, σε βιβλίο του, ως παρενέργεια του αυτοδιοικητικού μας συστήματος. Εκεί αναφέρει επί λέξει: “Τα τελευταία χρόνια μισθοδοτούνται σχεδόν όλοι οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι, κάτω από διάφορους μανδύες, όπως του Αντιδημάρχου, του Προέδρου του ΔΣ, του μέλους δημαρχιακής, του Προέδρου και του μέλους Νομικών Προσώπων κλπ. Πρόκειται περί καταισχύνης, αφού η επιδίωξη για την κατάκτηση δημόσιου αξιώματος μετατρέπεται από μέσο δημόσιας προσφοράς σε πεδίο συναλλαγών, κυρίως στις προεκλογικές περιόδους, με στόχο την διασφάλιση μιας επιπλέον προσόδου, μέσο επιβίωσης ή το χειρότερο μέσο πλουτισμού.»
Σας θυμίζει τίποτα από τοπίο της μικρής πολιτικής σκηνής;
