Notos Voice Η φωνή των Νοτίων
Η χώρα βιώνει μια ασύλληπτη τραγωδία, με περισσότερους από 79 νεκρούς και δεκάδες αγνοούμενους, εξαιτίας της πυρκαγιάς στην ανατολική Αττική, αλλά ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε οι συναρμόδιοι υπουργοί, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η Περιφέρεια Αττικής έχουν τη διάθεση όχι να αναλάβουν κάποιο ποσοστό ευθύνης, αλλά να παραδεχθούν έστω ότι έχουν διαπράξει κάποιο λάθος ή κάποια παράλειψη.
Ο Αλέξης Τσίπρας, που τις πρώτες ώρες προέταξε την (γνωστή και άκρως απαξιωμένη) θεωρία της «ασύμμετρης απειλής», επέλεξε να συνεχίσει σε πιο διδακτικό ύφος, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι η ώρα για επικρίσεις, αλλά για αλληλεγγύη και ενότητα.
Επιχειρώντας να αποκρούσει τη σκληρή κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση για έλλειψη σχεδίου ώστε να είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί στοιχειωδώς μια έκτακτη κατάσταση και να μην χάνονται ζωές σε μια φωτιά, ο Αλέξης Τσίπρας επί της ουσίας ζήτησε να αναζητηθούν αργότερα τα «πώς και τα γιατί», καθώς τώρα η κυβέρνηση πρέπει να συγκεντρωθεί στην προσπάθειά της να «σώσει ό,τι μπορεί να σωθεί» για να «μην θρηνήσουμε άλλες ζωές».
Στο ίδιο μήκος κύματος, ουδείς εκ των συναρμόδιων υπουργών που έλαβαν μέρος στις συσκέψεις στο συντονιστικό της Πυροσβεστικής στο Χαλάνδρι αισθάνθηκαν την ανάγκη να εξηγήσουν τι πήγε λάθος και δεκάδες άνθρωποι βρέθηκαν παγιδευμένοι στις φλόγες.
Πιο συγκεκριμένα, δεν υπήρξε:
-κανένα σχέδιο εκκένωσης της περιοχής.
-καμία αντιπυρική ζώνη κατά μήκος της Μαραθώνος
-κανένας σχεδιασμός ώστε να μπει πυροσβεστικό μπλόκο στη Μαραθώνος και να ανακόψει τη φωτιά να κατέβει προς τη θάλασσα
-καμία καθοδήγηση για το πως και που να κινηθούν οι πολίτες σε ασφαλή σημεία. Ενδεικτικό είναι πως οι κάτοικοι και οι παραθεριστές κινήθηκαν όλοι με δική τους πρωτοβουλία.
Επίσης, οι συναρμόδιοι φορείς αυτοσχεδίαζαν, καθώς δεν υπήρχε κεντρικό συντονιστικό όργανο όπως προβλέπει το σχέδιο «Ξενοκράτης».
Οι εικόνες από το σημείο που έχει βρεθεί στο επίκεντρο της τραγωδίας, το Μάτι, που «έσβησε» από τον χάρτη το βράδυ της Δευτέρας, είναι συγκλονιστικές και δεν αφήνουν περιθώρια μη ανάληψης ευθύνης.
Τα 26 σφιχταγκαλιασμένα άτομα που βρέθηκαν απανθρακωμένα στο χωράφιαναζητώντας σωτηρία έχουν ήδη χαραχθεί στο συλλογικό υποσυνείδητο, όπως και η τραγωδία στην Ηλεία το 2007.
Τα θύματα ζητούν δικαίωση και δικαίωση δεν είναι η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που περιορίζεται σε αποστασιοποιημένες παρατηρήσεις, σαν να πρόκειται για κόμμα που δεν κυβερνά, αλλά βρίσκεται ακόμη στην αντιπολίτευση.
«Η ενότητα και η αλληλεγγύη του ελληνικού λαού θα κρατήσουν όρθια τη χώρα. Τέτοιες στιγμές αβάσταχτου πόνου για την ανείπωτη τραγωδία και τους δεκάδες νεκρούς, ο ελληνικός λαός πενθεί. Μόνο η ενότητα και η αλληλεγγύη του θα κρατήσουν όρθια τη χώρα.
»Οι άνθρωποι του πυροσβεστικού σώματος, της αστυνομίας, του λιμενικού, των Ενόπλων Δυνάμεων, οι διασώστες του ΕΚΑΒ και οι γιατροί, αλλά και οι χιλιάδες εθελοντές δίνουν με αυταπάρνηση και αυτοθυσία έναν υπεράνθρωπο αγώνα. Ο καθένας και η καθεμία πρέπει να συμβάλλει με τον δικό του τρόπο στην αντιμετώπιση της καταστροφής.
»Αυτές τις δύσκολες στιγμές είναι απαραίτητο να σταθούμε στο πλάι των συμπολιτών μας που επλήγησαν από την καταστροφή με κάθε μέσο, στηρίζοντας τη συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης της περιφέρειας Αττικής και των πυρόπληκτων δήμων, αλλά και την εθελοντική αιμοδοσία» αναφέρει η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ…
Από την άλλη, ο συγκυβερνήτης και συναρμόδιος υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος, στο γνωστό στυλ των δηλώσεων που έχουν πάρει διαζύγιο με την πραγματικότητα, υποστήριξε ότι η «πρωτοφανής καταστροφή» στην Αττική δεν έχει ιδιαίτερες ομοιότητες με τις φωτιές του 2007 στην Ηλεία…
Αλλοι πάλι προτιμούν να μην κάνουν δηλώσεις για να μην εκτίθενται. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι επειδή εκείνοι κρύβονται πίσω από δάχτυλό τους οι πολίτες δεν βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν.
Οι πολίτες της ανατολικής και δυτικής Αττικής που έχασαν τους δικούς στους ανθρώπους, τα σπίτια και τις περιουσίες τους στις φλόγες, όπως και οι πολίτες της Μάνδρας νωρίτερα που θάφτηκαν στη λάσπη, έχουν καταλάβει ότι η κυβέρνηση συμπεριφέρεται σαν να έχει κάποιου είδους ασυλία έναντι της πολιτικής ευθύνης.
Αυτό όμως δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει αποδεκτό από μια κυβέρνηση που οφείλει να λογοδοτεί στο λαό.
Τόσος πόνος και ούτε μια παραίτηση!
Οι συγγενείς των αγνοούμενων περνούν δραματικές ώρες καθώς δεν βρίσκουν απαντήσεις στα ερωτήματα για την τύχη των προσφιλών τους προσώπων που τους ταλανίζουν.
Ο πόνος τους, ωστόσο, δεν δείχνει να συγκινεί τους κυβερνώντες και τους λοιπούς αρμόδιους οι οποίοι αναζητούν εναγωνίως τρόπους επικοινωνιακής διαχείρισης των δραματικών επιπτώσεων τις οποίες είχαν η παντελής έλλειψη σχεδιασμού για την αντιμετώπιση της πύρινης λαίλαπας που μέσα σε ελάχιστο χρόνο μετέτρεψε σε παρανάλωμα του πυρός το Μάτι και κατέκαψε εκτάσεις στο Νέο Βουτζά, την Καλιτεχνούπολη και τη Ραφήνα.
Εκείνο που προκαλεί αίσθηση είναι ότι ενώ οδεύουμε προς την τρίτη μέρα από το ξέσπασμα της πρωτοφανούς τραγωδίας, στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται από πουθενά η παραμικρή διάθεση για ανάληψη ευθύνης, πόσω μάλλον για υποβολή παραίτησης από κάποιον πολιτικό ή άλλο υπεύθυνο για την τεράστια καταστροφή και την εκατόμβη των ζωών που χάθηκαν τόσο άδικα.
Η κυβέρνηση «επενδύει» στο βαρύ πένθος που συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία και προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης που εκδηλώνουν οι πολίτες οι οποίοι από το υστέρημά τους συγκεντρώνουν κάθε είδους βοήθεια για να συνδράμουν τους πυρόπληκτους συνανθρώπους μας.
Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση, υπό το βάρος αφενός των διαψεύσεων που έκανε η ίδια η πραγματικότητα και αφετέρου των ισχυρών εντυπώσεων που δημιούργησε ο μεγάλος αριθμός των θυμάτων, έδειξε να εγκαταλείπει τις αρχικές προσχηματικές δικαιολογίες που συνιστούσαν οι ισχυρισμοί περί ασύμμετρης απειλής και η υιοθέτηση θεωριών συνωμοσίας για πολλαπλά ταυτόχρονα μέτωπα πυρός, δυσκολεύεται, ωστόσο, να αναγνωρίσει τις επιπτώσεις που είχαν οι προφανείς ανεπάρκειες των αρμόδιων για την αναχαίτιση της φονικής πυρκαγιάς.
