Notos Voice Η φωνή των Νοτίων
Παρουσιάστηκε στους αιρετούς των 66 Δήμων Αττικής, η μελέτη διαχείρισης του πλημμυρικού κινδύνου την οποία συνέταξε ομάδα ερευνητών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό την επιστημονική ευθύνη του καθηγητή, Ευθύμιου Λέκκα.
Η μελέτη συντάχθηκε για λογαριασμό της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής, η παρουσίαση της συμπίπτει με την συμπλήρωση ενός έτους από τις καταστρεπτικές πλημμύρες της Δυτικής Αττικής και σύμφωνα με δήλωση του Προέδρου της Π.Ε.Δ.Α, Δημάρχου Νίκαιας/ Ρέντη Γιώργου Ιωακειμίδη, εξειδικευμένα, προκύπτοντα από το σύνολο της επιστημονικής εργασίας, συμπεράσματα θα παρουσιαστούν και θα συζητηθούν με πρωτοβουλία του εκφραστικού οργάνου των 66 Δήμων Αττικής, στο Πανεπιστήμιο Αθήνας με κεντρικό εισηγητή τον κ. Ευθ. Λέκκα.
Η παρουσίαση της μελέτης πλημμυρικού κινδύνου στους Δήμους της Αττικής, προκάλεσε τον προβληματισμό των παριστάμενων Δημάρχων και των υπηρεσιακών στελεχών των Δήμων, δεδομένου ότι τα συμπεράσματα που αναδείχθηκαν από τις επισημάνσεις των μελετητών, αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να εμφανιστούν εκ νέου ακραία καιρικά φαινόμενα -«μετεωρολογικές βόμβες» τις χαρακτήρισε ο καθηγητής κ. Ευθ. Λέκκας- αντίστοιχων επιπτώσεων με αυτές της Μάνδρας.
«Το ενδεχόμενο αυτό δεν αφορά μόνο το λεκανοπέδιο Αττικής και τις περιβάλλουσες περιοχές του» τόνισε ο κ. Ευθ. Λέκκας. «Υπάρχουν 160 περιοχές σε όλη τη χώρα που πιθανώς να πληγούν από ακραία καιρικά φαινόμενα, χωρίς να είμαστε σε θέση να δράσουμε προληπτικά, γιατί τα έργα που απαιτούνται είναι μεγάλα και οι προϋπολογισμοί τους εκτός των δυνατοτήτων της χώρας μας στην τρέχουσα συγκυρία.»
Αναφερόμενος ο κ. Ευθ. Λέκκας στα αίτια εμφάνισης των ακραίων καιρικών φαινομένων ήταν κατηγορηματικός και σαφής.
Είπε, χαρακτηριστικά: « Ζούμε σε εποχή που διαφέρει τελείως από τις προηγούμενες περιόδους όπου βλέπαμε τα πράγματα με άλλα δεδομένα, σχεδιάζαμε με άλλα δεδομένα και υλοποιούσαμε με κάποια άλλα δεδομένα. Αυτή η πραγματικότητα δεν υπάρχει σήμερα. Η κατάσταση έχει διαφοροποιηθεί δραματικά όχι μόνο από πλευράς κλιματικής αλλαγής, έχει αλλάξει και από πλευράς ανθρωπογενών αποφάσεων αλλά και από άποψη φιλοσοφίας ως προς το πως αντιμετωπίζουμε σήμερα ένα τέτοιο κίνδυνο. Η κλιματική αλλαγή η οποία επιδεινώθηκε από την σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας και την επέκταση της θερινής αντιπυρικής περιόδου, έχει ως αποτέλεσμα την επιτάχυνση των δασικών πυρκαγιών καθώς και των περιαστικών πυρκαγιών.
Οι δασικές πυρκαγιές που εκδηλώνονται σε περιαστικές ή και σε αστικές περιοχές όπως συνέβη πρόσφατα στο Μάτι Αττικής, συντελούν πλέον στην επιδείνωση των συνεπειών από τα πλημμυρικά φαινόμενα κατά 4 φορές περισσότερο και κατά 8 φορές πιο πολύ στα καταιγιστικά φαινόμενα!
Αναφερόμενος ο κ. Ευθ. Λέκκας στο «τι μέλλει γενέσθαι» ως προς το λεκανοπέδιο Αττικής, τόνισε: «Πολύ φοβάμαι ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως, τίποτε. Τα έργα που πρέπει να γίνουν είναι πολύ μεγάλα και με αμφίβολη αποτελεσματικότητα -«θα τα κάνουμε με προοπτική 20ετίας και πόσο σίγουροι είμαστε, σήμερα, ότι τα καιρικά φαινόμενα θα έχουν τότε τα χαρακτηριστικά της διανυόμενης εποχής…;» αναρωτήθηκε- και βέβαια η κατασκευή τους -είπε- θα προκαλούσε σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις…»
Ο κ. Ευθ. Λέκκας εστίασε στην συνέχεια την αναφορά του στην ανάγκη ανάδειξης και ανάπτυξης παρεμβάσεων προληπτικού χαρακτήρα.
Τόνισε, χαρακτηριστικά: «Εκείνο που πρέπει να δούμε και να κάνουμε είναι η ανάπτυξη συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης, αποδεχόμενοι πλέον τους κινδύνους και την διακινδύνευση μέσα στην πρωτεύουσα.
Με την έγκαιρη προειδοποίηση ως αποτέλεσμα ενός καλά δομημένου επιχειρησιακού σχεδιασμού που οφείλουμε να κάνουμε, θα μπορούμε ως ένα βαθμό να διασφαλίσουμε τις ζωές των ανθρώπων….
Από κει και πέρα -κατέληξε ο καθηγητής κ. Ευθ. Λέκκας- πρέπει να επανασχεδιαστούν όλα τα υπάρχοντα συστήματα σχεδίων κι αυτό δεν μπορεί να γίνει ανά Δήμο αλλά ταυτόχρονα για όλους τους Δήμους της Αττικής με κάποιες στη συνέχεια εξειδικευμένες παρεμβάσεις, όπου ο κίνδυνος είναι υψηλός.
Μόνο με τη λογική αυτή θα μπορέσουμε να μειώσουμε τις όποιες συνέπειες σε βάρος της ανθρώπινης ζωής…»
