Notos Voice Η φωνή των Νοτίων
Η ανταπόκριση των θεατών στη διεθνή χορευτική παραγωγή «The Thread» είναι τόσο μεγάλη και, για να καλυφθεί το ενδιαφέρον του κοινού, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών προγραμμάτισε επιπλέον παραστάσεις τον Δεκέμβριο, προτού το έργο αρχίσει το ταξίδι του στις πιο γνωστές σκηνές του κόσμου.
Μία ακόμη ευκαιρία για τους φίλους του χορού να απολαύσουν στο Μέγαρο τη μεγάλη επιτυχία που γοήτευσε 8.000 θεατές στην Επίδαυρο φέτος το καλοκαίρι και ήταν sold-out σε Αγγλία, Ιταλία και Γερμανία.
Η ιδέα της παράστασης «The Thread» γεννήθηκε πριν από τρία χρόνια, τον Ιανουάριο του 2016, από τη Γεωργία Ηλιοπούλου, ιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλο της πολιτιστικής εταιρίας ΛΑΒΡΥΣ από το 1991, η οποία αποφάσισε να υλοποιήσει ένα τολμηρό όραμα.
Να δημιουργήσει μια πρωτογενή παραγωγή χορού με σπουδαίους συντελεστές διεθνούς φήμης και μια ομάδα 18 επιλεγμένων ελλήνων χορευτών (12 χορευτών σύγχρονου και 6 χορευτών παραδοσιακού χορού). Μια παράσταση που υπογραμμίζει στο διεθνές κοινό τη δημιουργικότητα του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.
Η παράσταση ονομάστηκε «The Thread» από τον μίτο της Αριάδνης.
Είναι το νήμα που ενώνει,
το νήμα που οδηγεί,
το νήμα που μπορεί να κατανοήσει ό,τι με πρώτη ματιά φαίνεται ασύνδετο,
το νήμα που μπορεί να μας ταξιδέψει σε κόσμους ασύμβατους φαινομενικά, φωτίζοντας υπόγειες συγγένειες που οι άνθρωποι διστάζουν να αποδεχτούν.
Το νήμα που, με εργαλείο τη χορευτική τέχνη, μας υπενθυμίζει τη βάση της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας:
Από τα πολλά το ένα και από το ένα τα πολλά.
Η παράσταση βασίζεται στον διάλογο
του παρελθόντος με το παρόν.
Από τη μία οι παραδοσιακοί ελληνικοί χοροί
και από την άλλη ο σύγχρονος χορός.
Δύο κόσμοι φαινομενικά αντίθετοι και ξένοι.
Ο κόσμος της παράδοσης που εκπροσωπεί τη σταθερότητα και την εξωστρέφεια και ο κόσμος της σύγχρονης κίνησης που αντιπροσωπεύει την αναζήτηση και τον εσώτερο κόσμο των ανθρώπων.
Οι δύο «αταίριαστοι» δρόμοι εμφανίζονται επί σκηνής και πότε αντιδικούν, πότε συμπλέουν, πότε εκθέτουν τη διαφορετικότητα τους και πότε επιδιώκουν τη συνεννόηση.
Η πρωτότυπη και εμπνευσμένη για τη παράσταση μουσική του συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου έχει έντονο το γνωστό συνθετικό στίγμα του διεθνή Έλληνα μουσικού, ενώ πλαισιώνεται από διακεκριμένους σολίστ παραδοσιακών μουσικών οργάνων (γκάιντες, λύρες, νταούλια κ.λπ.). Η σύνθεση αυτή πότε διαχωρίζει και πότε ενώνει τους δύο αυτούς κόσμους δημιουργώντας μια ξεχωριστή μουσική ενότητα που καθηλώνει το κοινό.
Η Μαίρη Κατράντζου,
ανερχόμενη δύναμη του σύγχρονου ντιζάιν σχεδίασε τα κοστούμια της παράστασης εμπνεόμενη από αρχαία μινωικά αγγεία.
Ο Μάικλ Χαλς «χορογράφος του φωτός», που το ελληνικό κοινό γνωρίζει από τις συνεργασίες του τόσο με τον ίδιο τον Ράσσελ Μάλιφαντ όσο και τον Άκραμ Καν ή τον Ρομπέρ Λεπάζ, δημιούργησε ένα μοναδικό φωτιστικό «σκηνικό» υψηλής αισθητικής.
Ο σκηνοθέτης Ράσσελ Μάλιφαντ με την προσωπική του χορευτική γλώσσα τολμά, αποδομεί και ανασυνθέτει την κινησιολογία του παρελθόντος κάνοντας τομή στη δημιουργική του πορεία. Μελέτησε βαθιά, με τη βοήθεια δυο ελλήνων δασκάλων, της Ελένης Σπαθιά και του Τάκη Καραχάλιου, τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και κατάφερε να δημιουργήσει ένα μαγευτικό έργο, άλλοτε συνομιλώντας, άλλοτε αντιπαρατιθέμενος και άλλοτε αποδεχόμενος να εντάξει αυτούσια στην παράσταση την αρχική «χορογραφία».
Aπό τις 20 έως τις 24 Νοεμβρίου και από τις 3 έως τις 4 Δεκεμβρίου 2019,
η μοναδική παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη
και στον ίδιο χώρο για άλλες τρεις βραδιές, την Παρασκευή 6, το Σάββατο 7 και την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου στις 8:00 μ.μ.
Μια συμπαραγωγή των: Λάβρυς, Sadler’s Wells, Marche Teatro, ΜΜΑ.
