Με μεγάλη αγάπη αποχαιρετούμε οι Έλληνες τον Θάνο Μικρούτσικο.

Έφυγε από τη ζωή ο Θάνος Μικρούτσικος και η απώλεια του έχει δημιουργήσει σε όλους μας, όπως είναι λογικό σε ένα τόσο σημαντικό συνθέτη της εποχή μας, κύμα αναφορών αγάπης στα social media. Είναι τόσα τα τραγούδια που έχει συνθέσει στη πορεία του που κάποιο από όλα είναι μια αναφορά ζωής για τον κάθε ένα από εμάς. Η πορεία της ζωής του, η καλλιτεχνική του διαδρομή, οι δημόσιες θέσεις που διαχειρίστηκε και το έργο που άφησε μέσα από αυτές αποτελούν πια ιστορία την οποία θα διαβάζουμε και θα μαθαίνουμε συνεχώς ενώ θα μας συνοδεύει η μουσική στα υπέροχα τραγούδια που έχει συνθέσει.

Ο Θάνος Μικρούτσικος δεν έπαψε να είναι παραγωγικός, δημιουργικός, αεικίνητος μέχρι και τους τελευταίους μήνες της ζωής του. Ακόμα και τότε, όμως, ήλπιζε, έγραφε, επικοινωνούσε με τον κόσμο και μέσα από αυτή την επικοινωνία επιχειρούσε να αναπτερώσει το ηθικό του.

Όπως διαβάσαμε στο εξαιρετικό άρθρο του Πρώτου Θέματος, σε ένα δωμάτιο του τρίτου ορόφου του νοσοκομείου Metropolitan γράφτηκε ο επίλογος του Θάνου Μικρούτσικου. Του ανθρώπου που βάδισε στα χνάρια των μεγάλων και χορεύοντας πάνω στο φτερό του καρχαρία κατάφερε να ορθώσει τα ανάστημά του, ώστε να τους αντικρύσει ισάξια. Εκεί, αγκαλιά με τα τέσσερα παιδιά του και την σύζυγο του πέρασε στην αιωνιότητα, ενώ οι δικοί του φρόντισαν να δώσουν ήχο στο ταξίδι του, το δίχως γυρισμό. Ένα ταξίδι για τον άνθρωπο που λάτρευε τις αποδράσεις. Πολλές από αυτές τις πραγματοποίησε, άλλες τις φαντασιώθηκε, κάποιες τις ονειρεύτηκε- λίγα λεπτά στο κρεβάτι κάθε βράδυ πριν τον πάρει ο ύπνος. Η «αλς», «θάλαττα» ή θάλασσα έγινε, άλλωστε, και η ψυχή του έργου του μέσω της ερωτικής-σχεδόν-συνύπαρξης του με το Νίκο Καββαδία. Ίσως επειδή, όπως και αυτός, είναι παρουσία ζωντανή και αυθύπαρκτη. Ίσως πάλι επειδή ο Θάνος ήταν Έλληνας στην ψυχή, Έλληνας και στην τέχνη, μέσα από την ενασχόλησή του με το λαϊκό τραγούδι και τη μελοποιημένη ποίηση, το θέατρο, την όπερα και τη συμφωνική μουσική, και ως τέτοιος κουβαλούσε τη θαλασσινή φύση του Έλληνα. Την επιθυμία του να τιθασεύσει το υγρό στοιχείο, το πάθος του να χαράξει εξωτικές ρότες, αλλά που όσο και αν ταξιδεύει, η ψυχή του έχει ένα και μοναδικό αγκυροβόλιο, την Ελλάδα. Για τον Θάνο τα τελευταία χρόνια αυτό το αγκυροβόλιο είχε πάρει σάρκα και οστά στην Κρήτη και στο ησυχαστήριό του στα χωριό Καπετανιανά. Εκεί ήταν που του έκαναν μία μεγάλη έκπληξη οι φίλοι του. Το καλοκαίρι του 2018 ετοιμαζόταν για τις δύο τελευταίες -έμελλε- συναυλίες του. Πάλευε ήδη έναν ολόκληρο χρόνο με το θεριό, αλλά το είχε βάλει αμέτι μου χαμέτι μου να μείνει όρθιος για όσους περισσότερους γύρους μπορούσε. Γνώριζε ότι όταν σφυρίξει η λήξη αυτός θα ήταν ο ηττημένος, πεσμένος νοκ άουτ. Αυτό, όμως, δεν σήμαινε ότι δεν θα ρίξει στο μεταξύ κάποιες καλές. Κατέβηκε, λοιπόν, ένα πρωί μεγάλης Πέμπτης στον γιαλό. «Προσκύνησε» στο καφενείο της Σούλας, όταν παρατήρησε ένα ιστιοφόρο να πλησιάζει. Παίρνει τα κιάλια και τί να δει; Όλοι του οι φίλοι, η μουσική του συμμορία. Οι συναυλίες ολοκληρώθηκαν με τεράστια επιτυχία.

Ήταν ένας συνωμοτικός αποχαιρετισμός, μεταξύ του Θάνου και του κόσμου που τον αγάπησε, ακολουθώντας τον 45 χρόνια τώρα. «Άννα μην κλαις», τραγούδησε μεταξύ άλλων. Σήμερα, όμως, πρέπει να πούμε: «Μαρία μην κλαίς». «Αλεξάνδρα μην κλαις». «Στέργιε μην κλαίς». «Κωνσταντίνα μην κλαις» «Σεσίλ μην κλαις» (η οικογένειά του). Και οι μαχητές δικαιούνται ξεκούραση. Και τι σφοδρή μάχη ήταν αυτή… Δυόμισι χρόνια πάλεψε με θεριά και δαίμονες. Τυχαία διάγνωση πριν από μία περιοδεία 40 συναυλιών. Για άλλο πήγαινε, άλλο του βρήκαν: Καρκίνος στο συκώτι, καρκίνος στα κόκαλα. Τελειωμένη υπόθεση. Χειρουργείο και θεραπεία στο Λονδίνο. Επιστροφή στην Ελλάδα. Θεραπείες. Διάλειμμα. Και άλλες θεραπείες. Και άλλο χειρουργείο. Τέλος, η νοσηλεία. Οι ημέρες γίνονται εβδομάδες και οι εβδομάδες μήνες. Η ανάγκη του να επικοινωνεί με τον κόσμο πανταχού παρούσα. Στέλνει σποραδικά μηνύματα, μιλάει ώρες με φίλους και γνωστούς για την ασθένεια. Γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια, κάθε ιατρικό όρο, κάθε προγνωστικό. Τα περιγράφει ψύχραιμα και ζυγίζει τον χρόνο. Μπορεί να κερδίσει λίγο, τόσο ώστε να ξαναπάει στην Ισπανία να δει ποδόσφαιρο με τον γιο του. Τόσο ώστε να απολαύσει ένα ακόμα καλοκαίρι στην Κρήτη. Ο χρόνος, όμως, είναι αμείλικτος, το ίδιο και η ασθένεια. Η πραγματικότητα παραείναι οδυνηρή για να την αγνοήσει κανείς. Οι δικοί του γνωρίζουν ότι η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Τα εγγόνια του του λένε τα κάλαντα την παραμονή των Χριστουγέννων. Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου. Σάββατο 28 Δεκεμβρίου φεύγει. Όπως ακριβώς ήθελε, πλαισιωμένος από τους πέντε πιο λατρεμένους του ανθρώπους. Στην πόρτα του σπιτιού του στο Μέτς οι γείτονές του θυροκολλούν ένα χειρόγραφο σημείωμα. «Καλό ταξίδι Θάνο. Οι γείτονές σου».

Η πολιτική κηδεία του θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου και ώρα 14:30 στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών. Αντί για στεφάνια, η οικογένεια παρακαλεί να διατεθούν τα χρήματα για τα ασυνόδευτα προσφυγοπούλα της Μόριας. GR 07017 1355 0006 3551 3856 0788 -Τράπεζα Πειραιώς.

Με κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών Εσωτερικών κ. Παναγιώτη Θεοδωρικάκου και Οικονομικών κ. Χρήστου Σταϊκούρα,
η κηδεία θα γίνει με δημόσια δαπάνη.

protothema.gr/thanos-mikroutsikos-o-epilogos

Μια από τις τελευταίες συνέντευξή του στο RISE TV.