Notos Voice Η φωνή των Νοτίων
Ισχυρό χαρτί στα χέρια των υπολοίπων 7 Τούρκων στρατιωτικών εκτιμάται ότι αποτελεί το σκεπτικό της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία εγκρίθηκε οριστικά η χορήγηση ασύλου στον Τούρκο πιλότο Σουλεϊμάν Οζκαϊνακτσί.
Η σχετική απόφαση που εκδόθηκε ομόφωνα από την Ολομέλεια του ΣτΕ, απορρίπτοντας το αίτημα του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής που είχε μπλοκάρει το θέμα του ασύλου του Τούρκου αξιωματικού δημοσιεύτηκε σήμερα
Η σχετική απόφαση που εκδόθηκε ομόφωνα από την Ολομέλεια του ΣτΕ, απορρίπτοντας το αίτημα του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής που είχε μπλοκάρει το θέμα του ασύλου του Τούρκου αξιωματικού δημοσιεύτηκε σήμερα.
Μετά τη δημοσίευση της, μπορεί να μετρά ο χρόνος για να παραδοθούν στον Τούρκο στρατιωτικό τα ταξιδιωτικά έγγραφα εφόσον όμως το αποφασίσει η ελληνική πολιτεία.
Ωστόσο ακόμα κι αν χορηγηθούν τα ταξιδιωτικά έγγραφα στον Τούρκο πιλότο , για να φύγει από τη χώρα θα πρέπει προηγουμένως να γίνει δεκτός από άλλη, τρίτη, χώρα.
Σύμφωνα με νομικές πηγές, η απόφαση του ΣτΕ (1694/18) λύνει πιλοτικά όλα τα νομικά θέματα της υπόθεσης των Τούρκων αξιωματικών ωστόσο δεν σημαίνει πως οδηγεί αυτόματα στη «δικαίωση» και τους υπόλοιπους 7, αφού πρόκειται για εξατομικευμένη κρίση με βάση τα πραγματικά περιστατικά που εξετάστηκαν για το πρόσωπο του Οζκαϊνακτσί.
Από τα στοιχεία αυτά δεν αποδείχτηκε, όπως αναφέρουν στο σκεπτικό τους οι σύμβουλοι Επικρατείας ότι ο εν λόγω αξιωματικός συμμετείχε στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 , καθώς επίσης και ότι ανήκε στο κίνημα των Γκιουλενιστών. Μάλιστα η απόφαση φαίνεται να δέχεται τους ισχυρισμούς του ότι διέπεται από τις αρχές του Δυτικού Πολιτισμού και ότι ανήκει στο κόμμα των Κεμαλιστών και όχι στο κόμμα του Γκιουλέν «γιατί και αυτό (σ.σ εκτός από τον Ερντογάν) αποσκοπεί στην ισλαμοποίηση της Τουρκίας».
Μεταξύ άλλων αναφέρει πως «από κανένα αξιόπιστο αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο Τούρκος αξιωματικός υπήρξε μέλος της Φετουλαχιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης στην οποία η Τουρκική κυβέρνηση αποδίδει τον σχεδιασμό και τη διάπραξη του πραξικοπήματος ή εν πάσει περιπτώσει εγνώριζε την οργάνωσή του».
Μάλιστα η πολυσέλιδη απόφαση επικαλείται τη συνθήκη της Γενεύης σύμφωνα με την οποία για να υπάρχει δικαιολογημένος φόβος ότι θα διωχθεί ο αιτών άσυλο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις δεν χρειάζεται να τις εκδηλώνει εκείνος ρητά, αλλά αρκεί να του τις καταλογίζει ρητά ο φορέας της δίωξης (σ.σ Τουρκία εν προκειμένω) : «η απόφαση της επιτροπής ασύλου (που του χορηγεί άσυλο) είναι επαρκώς αιτιολογημένη καθώς υφίσταται ο απαραίτητος αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ του δικαιολογημένου φόβου διώξεως του παρεμβαίνοντος (σ.σ τούρκου πιλότου) στην χώρα καταγωγής του και των αποδιδόμενων σε αυτόν από το τουρκικό Κράτος πολιτικών πεποιθήσεων».
Μεταξύ άλλων αναφέρει πως «από κανένα αξιόπιστο αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο Τούρκος αξιωματικός υπήρξε μέλος της Φετουλαχιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης στην οποία η Τουρκική κυβέρνηση αποδίδει τον σχεδιασμό και τη διάπραξη του πραξικοπήματος ή εν πάσει περιπτώσει εγνώριζε την οργάνωσή του».
Η συνεδρίαση για τη δημοσίευση της απόφασης αφιερώθηκε από την Ολομέλεια του ΣτΕ στη μνήμη του καθηγητή Στ. Τσακυράκη, ο οποίος ήταν ένας από τους νομικούς παραστάτες του αξιωματικού στην υπόθεση.
