Notos Voice Η φωνή των Νοτίων
«Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά. Η Μάχη της Ηλεκτρικής στο Κερατσίνι 12 και 13 Οκτωβρίου του 1944.» Ένα άρθρο του Νικόλαου Ντίνου Δημοτικού Συμβούλου Δήμου Δάφνης Υμηττού.
Οι εργαζόμενοι της Ηλεκτρικής εταιρείας πριν από εβδομήντα πέντε χρόνια έδειξαν τον δρόμο με την Μάχη της Ηλεκτρικής που έγινε στις 12 και 13 Οκτώβριου του 1944.
Όταν οι Γερμανοί έφευγαν από την Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1944 είχαν βάλει ως στόχο να καταστρέψουν όλες τις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες της Αθήνας , καθώς και όλες τις λιμενικές εγκαταστάσεις του Πειραιά αλλά και τις βασικές υποδομές του Λεκανοπεδίου της Αττικής .
Έτσι ως άμεση προτεραιότητα τους είχαν και την καταστροφή των εργοστασίων ηλεκτρισμού στο Κερατσίνι και στο Νέο Φάληρο, εργοστάσια ιδιοκτησίας της Αγγλικής εταιρείας POWER που ρευματοδοτούσαν εκείνη την εποχή όλο το Λεκανοπέδιο της Αττικής.
Τότε οι εργαζόμενοι της ηλεκτρικής εταιρείας χωρίς καμία κομματική ταμπέλα και χωρίς να σκεφτούν καθόλου την ζωή τους μαζί με οργανωμένες ομάδες Ελλήνων αντιστασιακών και με την βοήθεια των κατοίκων της περιοχής Κερατσινιού έδωσαν μάχη, προκριμένου να μην καταστραφεί το εργοστάσιο ηλεκτρισμού της Πρωτεύουσας .
Δυστυχώς σήμερα μετά από τόσα χρόνια υπάρχουν Έλληνες που με τις πράξεις τους και τις ενέργειες τους ξεπουλούν και παραδίδουν σε ξένα χέρια μια από τις βασικές υποδομές της χώρας την ενέργεια δηλαδή , την ΔΕΗ. Αξίζει όμως κάποιοι να θυμηθούμε και όλοι να μάθουμε το χρονικό της ιστορικής μάχης που έμεινε στην ιστορία ως η μάχη της Ηλεκτρικής.
Γιατί όπως λένε λαός που ξεχνά η που δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να τη ξαναζήσει.
Η μάχη της Ηλεκτρικής λοιπόν διαδραματίστηκε στις 12 και 13 Οκτωβρίου 1944, μια σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών.
Στις 12 Οκτωβρίου 1944 οι 60 Γερμανοί φρουροί του εργοστασίου της Ηλεκτρικής προκειμένου να φύγουν με ασφάλεια από το χώρο του εργοστασίου προχώρησαν σε διαπραγματεύσεις για να τους αφήσουν να φύγουν ανενόχλητοι από τον χώρο του εργοστασίου. Το κέρδος από αυτή την διαπραγμάτευση θα ήταν η μη καταστροφή το εργοστάσιου, και η απελευθέρωση των εγκλωβισμένων Ελλήνων εργατών που ήταν μέσα στο εργοστάσιο από τους υποχωρούντες Γερμανούς. Έτσι και έγινε οι Γερμανοί φρουροί υποχώρησαν χωρίς να χτυπηθούν από τους Έλληνες . Την επομένη όμως μέρα και ενώ οι Γερμανοί κατέστρεφαν τα πάντα σε Αθήνα και Πειραιά και αφού είχαν καταστρέψει τις εγκαταστάσεις υγρών καυσίμων της Shell στο Πέραμα επέστρεψαν στο εργοστάσιο για να το καταστρέψουν, και να πετύχουν τον στόχο τους που δεν ήταν άλλος από το να βυθίσουν το Λεκανοπέδιο στο σκοτάδι και να επιτύχουν με την αποχώρηση τους ένα ακόμα σημαντικό πλήγμα σε επίπεδο υποδομής στη χώρα . Σε βοήθεια ήρθαν οι εργάτες του εργοστασίου της Ηλεκτρικής υπό τον μηχανικό υπηρεσίας Βενιζέλο Αποστολίδη καθώς και πλήθος κατοίκων από την γύρω περιοχή.
Έτσι οι Γερμανοί εγκλωβίστηκαν σε κλοιό έξω από το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής, ενώ και ομάδα αστυφυλάκων υπό τον ταξίαρχο Παυσανία Κατσώτα κινήθηκε προς το Κερατσίνι για βοήθεια των Ελλήνων αντιστασιακών, ενώ παράλληλα άλλοι Έλληνες αντιστασιακοί κάλυπταν τα νώτα των αμυνομένων στη περιοχή της Νίκαιας με το Αιγάλεω.
Μετά από πέντε ώρες σκληρής μάχης σώμα με σώμα οι Γερμανοί εξοντώθηκαν και χάρη σε αυτή τη μάχη σώθηκε ο ηλεκτροφωτισμός της πρωτεύουσας. Και αυτή όμως η μάχη όπως όλες οι μάχες είχε πολλές απώλειες, δεκάδες τραυματίες κυρίως εργαζόμενοι του εργοστασίου αλλά και αντιστασιακοί καθώς και κάτοικοι του Κερατσινιού.
Νεκροί από την μάχη της Ηλεκτρικής ήταν:
Νίκος Γεωργιάδης (εργάτης της Ηλεκτρικής), Αντώνης Καλαποθάκος, Δημήτρης Μαργαρώνης, Ιωάννης Ηλιόπουλος, Παναγιώτης Κοσμίδης, Γρηγόρης Μεγγίσογλου, Συρίγος Παπάζογλου, Γιώργος Γκιόρδας, Ανδρέας Κουνούπας, Παναγιώτης Μαυρομμάτης, Ακρίτας Τοροσιάδης.
Μεταξύ άλλων στη μάχη της Ηλεκτρικής πήρε μέρος ως υπάλληλος της εταιρίας, ο πατέρας του γνωστού ηθοποιού Θανάση Βέγγου , Βασίλης Βέγγος.
Λίγους μήνες αργότερα, οι επιζήσαντες εργαζόμενοι της μάχης απολύθηκαν από την Ηλεκτρική και στάλθηκαν στην φυλακή. Μετά από λίγα χρόνια και πιο συγκεκριμένα το 1956 γεννήθηκε η ΔΕΗ. Με αυτό τον τρόπο τότε το Ελληνικό Κράτος δημιούργησε τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού που θα ηλεκτροδοτούσε με χαμηλή τιμή ρεύματος και με καλή παροχή υπηρεσιών όλη την Ελλάδα μέχρι και το τελευταίο χωριό όπου θα λειτουργούσε προς όφελος του Δημόσιου Συμφέροντος.
Εβδομήντα πέντε μετά το ίδιο το Ελληνικό Κράτος ξεπουλά τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, που έφερε ανάπτυξη και εξηλεκτρισμό σε όλη την Ελλάδα, που έδωσε και εξακολουθεί να δίνει δουλειά σε πολλές Ελληνικές οικογένειες, αυτή την Επιχείρηση που είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες ανάπτυξης της χώρας.
Αλήθεια αναρωτιέμαι πόσο έτοιμη είναι σήμερα η Ελληνική κοινωνία να δώσει τέτοιες μάχες προς όφελος της χώρας;
Πόσοι και ποιοι είναι διατεθειμένοι να βάλουν πάνω από το εγώ το εμείς;
Πόσοι μπορούν και φυσικά θέλουν να βοηθήσουν τη χώρα να επιστρέψει σε ρυθμούς ανάπτυξης που τόσο ανάγκη τους έχει;
Πόσο αποφασισμένοι είμαστε όλοι μας να φέρουμε πίσω την ελπίδα και το χαμόγελο που κάποιοι μας έχουν κλέψει;
Η απάντηση είναι απλή όταν όλοι οι Έλληνες ενωμένοι χωρίς κομματικές ταμπέλες βάλουμε πάνω από όλα και πάνω από όλους την Ελλάδα τότε και μόνο τότε μπορούμε να δώσουμε στην Ελλάδα την θέση που πραγματικά της ανήκει στη Ευρωπαϊκή και διεθνή σκηνή.
Ο Νικόλαος Ντίνος
είναι Συνδικαλιστής της ΔΕΗ, μέλος Διοικητικού Συμβουλίου ΠΑΣΥΠ ΔΕΗ, μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής ΠΑΣΥΠ ΔΕΗ.
