Ζητείται στόχος για τον Παναθηναϊκό

Ο Παναθηναϊκός ήταν εκνευριστικά άστοχος στις τελικές προσπάθειες και έμεινε στο 1-1 με το Βόλο

Γκολ. Στόχος, δηλαδή. Να μπει η μπάλα στο στόχο. Το βασικό του ποδοσφαίρου. Όταν το βασικό δεν εκπληρώνεται, ο στόχος με την ευρύτερη έννοια δεν επιτυγχάνεται. Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός, στον αγώνα με το Βόλο, δημιούργησε ευκαιρίες. Όχι τεράστιο πλήθος, αλλά τουλάχιστον κλασικές. Τις απώλεσε όλες! Δύο φορές ο Μακέντα, μία ο Περέα, μία ο Μπεκ, δύο αποτυχημένα κοντρόλ πρόσωπο με την εστία. Το γκολ ήρθε και πάλι από πέναλτι και πάλι από τον Χατζηγιοβάνη, όπως με τον Αστέρα Τρίπολης. Μόνο που τούτη τη φορά βρήκε γκολ -και αυτός με πέναλτι- και ο αντίπαλος. Οπότε; 1-1, ξανά πεταμένοι στα σκουπίδια βαθμοί, ξανά κατεβασμένα κεφάλια, ξανά απογοήτευση στον κόσμο της ομάδας. Και ο Παναθηναϊκός μένει «κολλημένος» κάτω από τη μέση του βαθμολογικού πίνακα…

Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε ιδεατά τον αγώνα. Κέρδισε πέναλτι στο 5ο λεπτό και δύο λεπτά αργότερα – μετά την εξέταση μέσω VAR- ο Τάσος Χατζηγιοβάνης έβαλε το Τριφύλλι μπροστά στο σκορ. Η εικόνα του παιχνιδιού «φώναζε» ότι θα έρχονταν το 0-2 και ο Παναθηναϊκός θα βίωνε το ευκολότερο βράδυ του στην εφετινή σεζόν. Φρούδες ελπίδες… Οι Πράσινοι έδειξαν χαλαρότητα, δεν πέτυχαν το νοκ άουτ επί του ζαλισμένου αντιπάλου του και μάλιστα έδωσε χείρα -ή πόδι, για να ακριβολογούμε- βοηθείας για να σηκωθεί από το έδαφος, όταν στο 33′ έδωσε το δικαίωμα να υποδειχθεί πέναλτι. Υποδείχθηκε, ο Μουνίθ εκτέλεσε σωστά, 1-1 και ξαφνικά από το πουθενά, το άγχος βασίλεψε πάλι στην πλευρά του Παναθηναϊκού.

Οι διορθωτικές κινήσεις στην ενδεκάδα με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου έκαναν πιο λειτουργικό τον Παναθηναϊκό. Οι Πράσινοι έφτασαν κοντά στο γκολ σε κάποιες περιπτώσεις και παρά ταύτα τις πέταξαν όλες εκτός. Με κορυφαίο το τετ α τετ του Περέα στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων.